شناسه اي منحصربه فرد كه طبق فرمول خاصي ساخته مي شود ، و در كتابشناسي تاريخي براي شناسايي نسخه هاي كتاب هاي چاپي قديمي كه متعلق به ويراست يا نوبت چاپي خاصي هستند به كار مي رود . فرمول هاي انگشت نگاره معمولاً دو قسمت دارند : سالي كه ويراست پديدار مي شود به اضافه ي قطع كتاب ( مثال : 157504 براي ويراست قطع خشتي در سال 1575 ) ، كه با سه گروه از نويسه ها دنبال مي شوند كه آوانويسي شده اند . اين نويسه ها از خطي از متن ( كه بلافاصله در بالاي كراسه نماها ، كه در پاي صفحات بخصوصي از پيش مطلب ، متن اصلي ، و مطلب پاياني چاپ شده اند ) گرفته مي شوند . انگشت نگاره در سرهم كردن جزوك ها با ترتيب صحيح ، به صحاف كمك مي كنند . حتي وقتي كه متني دقيقاً به همان صورت كه در ويراست قبلي آمده تجديد چاپ مي شود ، كراسه نماها كه بعد از حروفچيني متن اضافه شده اند ، به ندرت در همان مكان قبلي قرار مي گيرند و اين امر اختلافي را به وجود مي آورد كه مي توان براي شناسايي نسخه از آن استفاده كرد .
مترادف با : signature position