واحدي از اطلاعات در يك ركورد كتابشناختي كه در زير آن ، فرد ممكن است به جست و جو و شناسايي اقلام موجود در فهرست كتابخانه يا داده پايگاه كتابشناختي بپردازد . نقاط دسترسي به طور سنتي عبارت بوده اند از شناسه ي اصلي ، شناسه هاي افزوده ، سرعنوان هاي موضوعي ، شماره ي رده بندي يا شماره ي راهنما ، و كُد هايي همچون شماره ي استاندارد . اما با وجود فهرستنويسي ماشين خوان ، تقريباً هر جزء از ركورد فهرست ( نام ناشر ، نوع ماده / مدرك ، و . . . ) را مي توان به عنوان يك نقطه ي دسترسي مورد استفاده قرار داد . در ركورد مارك ، اكثر نقاط دسترسي در فيلد هاي زير يافت مي شوند ( xx عددي از 00 تا 99 را شامل مي شود ) :
1xx شناسه هاي اصلي
4xx فروست نما
6xx سر عنوان هاي موضوعي
7xx شناسه هاي افزوده غير از موضوع يا فروست
8xx شناسه هاي افزوده ي فروست
در مفهوم كلي تر ، هر عنصر داده اي منحصربه فردي كه به عنوان نقطه ي ورود به يك فايل سازماندهي شده ي اطلاعاتي مورد استفاده قرار گيرد .