كليت موضوع هايي كه به صورت صريح يا ضمني در متن يك سند به آن ها پرداخته شده ، و البته فقط به معنا ( ها ) ي موجود در عنوان ، مقاصد بيان شده و بيان نشده ي پديدآورنده و شيوه هاي استفاده از آن اطلاعات توسط خوانندگان محدود نمي شود . در تعيين موضوع هاي يك اثر ، سطوح اخص بودن بايد مورد توجه قرار گيرند . در يك عنوان فرضي مثل " رويكرد كار تيمي در ژاپن به ارتقاي سطح اثربخشي مقطع دبيرستان " ، كل اثر درباره ي موضوع هاي زير است :
1 . آموزش و پرورش؟
2 . اثربخشي آموزشي؟
3 . اثربخشي مقطع دبيرستان؟
4 . كار تيمي؟
5 . رويكرد كار تيمي در ژاپن؟
بنا به قاعده ي كلي ، فهرستنويسان و نمايه سازان خاص ترين سرعنوان هاي موضوعي را كه توصيف كننده ي محتواي اصلي اثر باشد به آن تخصيص مي دهند . در نظام نمايه سازي پس - همارا ( نظير آنچه كه در " اريك " مورد استفاده قرارگرفته ) ، احتمالاً معادل لاتين توصيفگرهاي " اثربخشي آموزشي " ، " دبيرستان " ، " ژاپن " ، و " كارتيمي " به مثال بالا تخصيص مي يابد ، ولي در نظام پيش هما را ( نظير سرعنوان هاي موضوعي كتابخانه ي كنگره ) ، سرعنوان هاي مناسب ممكن است " دبيرستان ژاپن " ، " اثربخشي معلم ژاپن " ، و " تيم هاي تدريس ژاپن " باشند .
نيز نگاه كنيد به : summarization