شخصي كه از روي يك كتاب يا منبع نوشتاري يا چاپي ديگر يا رسانه اي الكترونيكي كه متن را نمايش مي دهد ، آرام براي خودش يا بلند براي ديگران مي خواند .
يكي از اهداف اصلي كتابخانه ها تشويق به مطالعه و سوادآموزي است . « اولويت هاي خواندن » بسيار مورد علاقه ي ناشراني است كه از فنون پيمايشي براي ارزيابي اين اولويت ها استفاده مي كنند .
نيز نگاه كنيد به : new adult reader
در نشر ، شخصي است كه از وي دعوت مي شود دستنوشته هاي بالقوه ي انتشاراتي را ( كه توسط پديدآورندگان و عاملان شان تحويل شده ) بخواند و ارزيابي كند .
در چاپ ، شخصي كه مسئول خواندن نمونه هاي غلط گيري ، و مقايسه ي آن ها با نسخه ي اصل به منظور تشخيص خطاهاي تايپي ( فرايندي كه نمونه خواني ناميده مي شود ) است .
همچنين ، شخصي ( گاهي يك هنرپيشه ي مهارت آموخته ) كه به صورت داوطلبانه يا در برابر دريافت حق الزحمه ، متني را در نوار صوتي مي خواند تا به عنوان « كتابنوار » توزيع شود .
در كتابخانه هاي ويژه ، به كارمندي گفته مي شود كه مسئول اسكن كردن مواد جاري براي انتخاب فقره هايي است كه قرار است براي افرادي در داخل سازمان كه خدمات اطلاع رساني جاري را درخواست كرده اند ( بر اساس پروفايل علاقه مندي هايشان ) فرستاده شوند .
به كتابدرسي حاوي تمرين هاي خواندن ( بويژه كتابي كه براي خردسالان دبستاني در نظر گرفته شده ) نيز اطلاق مي شود .