قديمي ترين وسيله ي شناخته شده ي نوشتن ، كه از باريكه ي نوك تيزي از جنس چوب ، استخوان ، فلز ، يا ني ( و معمولاً كاردك تخت و كوچكي در سر ديگر براي پاك كردن نوشته ها ) تشكيل مي شد و در بين النهرين باستان براي بريدن يا نقش كردن نويسه هاي تصويري گوه مانند در سطح لوح هاي گلي ، و بعدها توسط يونانيان و روميان باستان براي نوشتن بر روي لوح هاي مومي ، مورد استفاده قرار مي گرفت . هنگامي كه لوح گلي به عنوان سطح نوشتاري ، جاي خود را به پاپيروس ، پارشمن ، و كاغذ داد ، سوزنك نيز جاي خود را به قلم مو ، قلم پر ، و قلم داد .
نيز نگاه كنيد به : cuneiform
نيز ابزار الكترونيكي كوچكي شبيه به قلم كه در صفحه هاي لمسي و در برنامه هاي گرافيكي رايانه اي براي هدايت مكان نما مورد استفاده قرار مي گيرد .
همچنين به سوزن گرامافون گفته مي شود كه لرزش هاي مكانيكي را از سطح صفحك گرامافون به كارتريجي كه آن ها را به پالس هاي الكتريكي تبديل مي كند منتقل مي سازد . اين پالس ها تقويت مي شوند و به صداي قابل شنيدن بدل مي گردند .